هتل یا مسافرخانه، منزل مبله و سوییت از اقامتگاه‌هایی هستند که تا چند سال گذشته گزینه‌های پیش روی مسافران ایرانگرد بود، جانمایی همه این‌ها در مناطق شهری و بیشتر در شهرهای بزرگ سبب می‌شد بسیاری از دیدنی‌های ناب کشور ناشناخته بماند و بیشتر فهرست بازدید گردشگران را میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی شناخته شده شهرها پر کند.

اما حتی اگر قیمت بالای هتل‌ها و خانه‌های مسافر در شهرها را ندیده بگیریم، اقبال روزافزون ذائقه‌ها به سوی طبیعت‌گردی، لمس میراث‌های ناملموس مردم‌شناسی و دیدن کمتر دیده‌ شده‌ها، بوم‌گردی، زمینه را برای ورود گسترده نوعی دیگر از سفر و اقامتگاه به ادبیات گردشگری و گزینه‌های روی میز مسافران داخلی فراهم کرده‌است.

بوم‌گردی تنها به اقامت خلاصه نمی‌شود بلکه در این قالب می‌توان تجربه‌هایی خاص را کسب کرد، تجربه‌هایی از جنس آشنایی با آداب حاکم بر روابط اجتماعی، موسیقی، غذا و بسیاری دیگر از شاخصه‌های فرهنگی که برای شناخت آن لازم است کتاب‌ها و مطالب متعدد خواند.

مزایای اقامتگاه‌های بوم‌گردی

پذیرایی از مسافران در فضایی که بنا به تعریف استاندارد لازم است متناسب با زیست بوم و فرهنگ منطقه میزبان باشد، نوعی از هتلینگ است که اگر سابقه‌ای دیرینه و ریشه در کاروانسراهای تاریخی دارد، اما در یک دهه اخیر پررنگ‌تر و جان یافته‌تر به میدان آمده‌ است و جای خود را در میان انتخاب‌های ایرانگردان و طبیعت‌گردان بخوبی باز کرده‌است تا ضمن فراهم کردن تجربه‌ای دلچسب، مفید و به نسبت ارزان برای مهمان، اشتغال، درآمدپایدار، مهاجرت معکوس و البته تاثیرپذیری اجتماعی و فرهنگی برای جامعه محلی میزبان به همراه آورد.

توسعه این نوع گردشگری مزایای آشکار و پنهان و کوتاه و بلند مدت بسیاری دارد؛ یکی از مهمترین فایده‌های اقامتگاه‌های بوم گردی ایجاد اشتغال برای ساکنان بومی است، کسب درآمدی که در پی می‌آید و انگیزه حفظ و افزایش آن، دلیل کافی را برای اهالی شهر و روستا در حفاظت از محیط زیست، پاسداشت میراث‌ فرهنگی، نگهداشت آداب و رسوم و رعایت تناسب با زیست بوم ایجاد می‌کند زیرا آنها بخوبی می‌دانند که همین میراث ماندگار گذشتگان و همین طبیعت خدادادی است که زمینه‌ای برای کسب معاش فراهم کرده‌است.

نمی‌توان نخستین اقامتگاه بوم‌گردی کشور و حتی بوشهر را به روشنی نام‌ برد اما بخوبی می‌توان توسعه و گستردگی این نوع از توریسم در شکل استاندارد و تعریف شده آن را همین سال‌های اخیر دانست، در هشت سال اخیر و در راستای اشتغال‌زایی متناسب و استفاده از ظرفیت موجود برای درآمدزایی پایدار در جوامع بومی، ایجاد اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی و توسعه اکوتوریسم در دستور و برنامه‌ریزی‌های بخش گردشگری کشور قرار گرفت و نتیجه افزایش چندین برابری این اقامتگاه‌ها و اشتغال‌زایی گسترده برای جوانان بویژه در روستاها شد.

سرمایه‌گذاری ۱۶.۸ میلیارد تومانی در صنعت بوم‌گردی بوشهر

بوشهر نیز از این برنامه‌ریزی کلان مستثنی نماند و پس از گذشت چهار سال از راه‌اندازی نخستین اقامتگاه‌های بوم‌گردی آن در سال ۹۵، امروز ۵۶ واحد گردشگری از این نوع دارد و به گفته سکینه سالاری معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر برای ایجاد این واحدهای اقامتی فعال کننده اکوتوریسم ۱۶.۸ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شده‌است تا رونق را به گردشگری روستایی بوشهر بیاورد.

وی افزود: بوشهر در سال ۹۵ تنها ۲ واحد بوم‌گردی داشت، این شمار در سال ۹۶ به ۹ واحد، در سال ۹۷ به ۲۹ واحد، سال پس از آن به ۴۶ واحد و در پایان سال ۹۹ به ۵۶ واحد رسید.

تاثیرگذاری بر بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی، افزایش درآمدهای روستایی در کنار کشاورزی، دامپروری و سایر فعالیت‌های غالب، توسعه همه جانبه روستاها، برگشت جوانان به روستاها از مزیت‌هایی است که او برای ایجاد بوم‌گردی‌ها و توسعه صنعت اکوتوریسم برشمرد.